- мӯр
- [مور]ниг. мӯрча◊ монанди мӯру малах // мӯру малах барин чизи бисёр ва беҳисоб; аз ҳад зиёд; аз мӯр камтар хеле беқадр ва ночиз; ба хонаи мӯр об сар додан вайронкорӣ кардан, шӯру ғавғо бархезондан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.